Η Hannah Barnes από μικρή ηλικία βρισκόταν μέσα σε περιπέτειες. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους γονείς της, οι οποίοι ήταν δρομείς, έκαναν cross-country σκι και ιστιοπλοΐα, οπότε οι αγώνες ήταν μεγάλο μέρος της καθημερινότητας τους.
Όταν μάλιστα είχε γεννηθεί η Hannah, η μητέρα της συμμετείχε σε έναν ορεινό διήμερο μαραθώνιο -μαζί με τον παππού της- και έτσι ο πατέρας της είχε «αναγκαστεί» να την κουβαλάει για δύο ημέρες στα σημεία ανεφοδιασμού, ώστε να το θηλάζει η μητέρα!
Πριν από 15 περίπου χρόνια όμως, η μητέρα της εμφάνισε αρθρίτιδα, σε τόσο μεγάλο βαθμό που είχε καθηλωθεί στο κρεββάτι και δεν μπορούσε καλά καλά να αυτοεξυπηρετηθεί. Παρά την δύναμη της -ψυχική και σωματική- αυτό την κατέβαλλε για χρόνια. Οι πόνοι από την αρθρίτιδα έβαλαν ένα τέλος στο τρέξιμο και τις περιπέτειες. Με τα χρόνια και με αυστηρή και σκληρή φαρμακευτική αγωγή άρχισαν οι πόνοι σιγά σιγά να μειώνονται μέχρι που τα σταμάτησε. Είχε αρχίσει να ακούει το σώμα της, να νιώθει τι χρειάζεται και σιγά σιγά ξεκίνησε την yoga μαζί με την ποδηλασία δρόμου. Όσο περισσότερο αθλούταν τόσο καλυτέρευε η κατάσταση της και κέρδιζε ξανά την φυσική της κατάσταση.
Πριν κανα-δυο χρόνια ξεκίνησε την ορεινή ποδηλασία και δεν είναι λίγες οι φορές που η Hannah έβγαινε με την μητέρα της. Άρχισε να συμμετέχει ακόμη και σε τοπικούς XC αγώνες στα 62 της!
Παρακάτω βλέπουμε μια -όχι και πολύ συνηθισμένη- έξοδο μητέρας-κόρης όχι για ψώνια ή για φαγητό, αλλά για εξερεύνηση της γύρω περιοχής!
Εγώ πάντως έχω ζηλέψει και θα ήθελα να περνάω έτσι χρόνο με τους γονείς μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προσπαθήσω να περνάω έτσι χρόνο με τα παιδιά μου!
