Η καθημερινή ενασχόληση με το ποδήλατο έχει πολλά θετικά στην σωματική υγεία ενός ατόμου. Αυτό που πιθανό να μην γνωρίζατε όμως, είναι πως συνδέεται άμεσα και με την καλή λειτουργία του εγκεφάλου. Η άσκηση γενικά έχει πολλά αντιγηρικά πλεονεκτήματα όπως για παράδειγμα η διατήρηση της ικανότητας να ανακαλείτε γρήγορα περίπλοκες οπτικές εργασίες, αλλά παράλληλα μειώνει το άγχος και το στρες. Μήπως όμως η υπερβολική άσκηση μπορεί να βλάψει την λειτουργία του εγκεφάλου;
Το ποδήλατο προσφέρει πολλά περισσότερα από τα φυσικά-σωματικά οφέλη. Σίγουρα αυξάνει την καρδιαγγειακή και μυϊκή λειτουργία του σώματος. Αυτό όμως που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος είναι πως η ποδηλασία έχει θετικές επιδράσεις και στην λειτουργία του εγκεφάλου μειώνοντας ή εξαλείφοντας το στρες και το άγχος. Αυτό με την σειρά του βοηθάει τους ανθρώπους να μειώσουν την φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνουν για αυτά τα προβλήματα, οδηγώντας τους σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Η σωματική άσκηση και η αυξημένη καρδιακή συχνότητα μπορούν να βοηθήσουν και την μακροπρόθεσμη μνήμη. Με την άσκηση μεγαλώνει και ο ιππόκαμπος του εγκεφάλου όπως και όλοι οι υπόλοιποι μύες του σώματος. Αυτός ο μυς είναι υπεύθυνος για την μακροπρόθεσμη και χωρική μνήμη.
Ποδηλασία και εγκεφαλική λειτουργία. Τι λέει η επιστήμη. Πως όμως μπορεί η ποδηλασία να βελτιώσει την εγκεφαλική λειτουργία; Καθώς ποδηλατούμε αναγκάζουμε περισσότερα νευρικά κύτταρα να ενεργοποιηθούν. Καθώς λοιπόν αυτοί οι νευρώνες ενεργοποιούνται εντείνεται η δημιουργία πρωτεϊνών -όπως τον νευροτρόπο παράγοντα που λαμβάνεται από τον εγκέφαλο BDNF- η νογκίνη η οποία προάγει τον σχηματισμό νέων κυττάρων του εγκεφάλου. Με απλά λόγια με την άσκηση «χτίζετε» τους μύες του εγκεφάλου όπως για παράδειγμα «χτίζετε» τα πόδια σας όταν ποδηλατείτε. Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας το σώμα απελευθερώνει νευροδιαβιβαστές και αυξάνει την ταχύτητα του εγκεφάλου ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί περίπλοκα καθήκοντα. Με το πέρασμα των χρόνων όμως τα δίκτυα αυτά αδυναμούν, αλλά η άσκηση τους δίνει την δυνατότητα επαναφοράς τους. Έρευνα έδειξε πως μόλις μετά από τρεις μήνες άσκησης οι άνθρωποι είχανε ίσο όγκο εγκεφάλου με άτομα 3 χρόνια νεότερα. Μετά την ποδηλασία ο εγκέφαλος απελευθερώνει ενδορφίνες και μειώνει τα επίπεδα της κορτιζόλης -και ο αθλούμενος έχει αυτή την εύθυμη «high» διάθεση.
Ισχύει και εδώ το «όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα»; Με όσα αναφέραμε παραπάνω κάποιος θα σκεφτεί πως οι επαγγελματίες αθλητές που περνάνε σχεδόν όλη την ημέρα τους πάνω στο ποδήλατο θα πρέπει να είναι ιδιοφυΐες. Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Πειράματα έδειξαν πως η πολύ έντονη ποδηλασία μπορεί να μειώσει την μνήμη και την επεξεργασία πληροφοριών για βραχυπρόθεσμο διάστημα. Πολύ λίγη άσκηση λοιπόν και ο εγκέφαλος δεν λαμβάνει ότι είναι απαραίτητο για την σωστή του λειτουργία, ενώ με την υπερβολική άσκηση ο εγκέφαλος μπαίνει σε λειτουργία ασφαλείας μέχρι να αναπληρωθούν τα επίπεδα γλυκόζης στον οργανισμό. Το γλυκό σημείο μεταξύ λίγης και υπερβολικής άσκησης εξαρτάται από το κάθε άτομο αλλά ένας μέσος χρόνος «σωστής» άσκησης για τους περισσότερους ανθρώπους είναι μεταξύ 30-60‘. Αυτός είναι και ο χρόνος που μπορείτε να βελτιώσετε την διάθεση σας και να διασκεδάσετε πριν αρχίσετε να νιώθετε πως γυμνάζεστε πραγματικά.
Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη έρευνα και μελέτη πάνω σε αυτό το θέμα καθώς πολλές έρευνες διακόπηκαν λόγο έλλειψης χρηματοδότησης -από μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες- οπότε δεν είναι γνωστό το αν η καθημερινή ενασχόληση με το ποδήλατο θα μπορούσε να εμποδίσει την εμφάνιση της νόσου Πάρκινσον –αν και είδαμε ότι η ποδηλασία εξαλείφει τα συμπτώματα έστω και προσωρινά– ή αν εμπόδιζε την ανάπτυξη της νόσου Αλτσχάιμερ. Μήπως μια ώρα ποδήλατο την ημέρα θα μπορούσε να είναι το «γιατρικό» για πολλές από τις «σύγχρονες» ασθένειες;
Πιστεύετε πως μπορεί το ποδήλατο -ή όποια άλλη μορφή ήπιας άσκησης- να είναι η λύση για τα προβλήματα που υπάρχουν στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό;
