του Κώστα Ανδριώτη
Την Κυριακή 100 αναβάτες περίπου από όλη την Ελλάδα μαζεύτηκαν για τον τρίτο αγώνα του Πανελλήνιου Κυπέλλου Downhill. Ο αγώνας έγινε στο Tiger Trail, μια νέα, γρήγορη πίστα, διασκεδαστική αλλά ταυτόχρονα στενή σε κάποια σημεία.
Την Παρασκευή το πρωί έκανα 5 καταβάσεις και προσπάθησα να πάω γρήγορα κάτι που ήταν μάλλον εύκολο, αφού οι συνθήκες ήταν τέλειες. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, δεν είχα πτώσεις και ένιωθα ήδη έτοιμος. To Σάββατο έκανα 3 καταβάσεις ακόμα για να συνηθίσω περισσότερο τις συνθήκες που άρχισαν να γίνονται πιο στεγνές, αλλά δεν ήθελα να πιεστώ λόγω στενότητας του μονοπατιού και του ραγίσματος στο σκελετό που απέκτησα από την Παρασκευή. Στη συνέχεια κάναμε dirtjump session στα άλματα που βρίσκονταν στο τέλος της πίστας όπου υπήρχε πολύ ευχάριστο κλίμα και περάσαμε πολύ ωραία. Μετά από όλα αυτά έφτασε η Κυριακή, η μέρα του αγώνα.
Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι αλλά πάντα η μέρα του αγώνα είναι δύσκολη. Πρωινό στο ξενοδοχείο και για να πω την αλήθεια νιώθω πως δεν μπορώ να φάω αφού σκέφτομαι τον αγώνα. Ένα κατέβασμα στο τέλος πάντα κρίνει τον νικητή. Στα προκριματικά έκανα μια ήρεμη κατάβαση με χρόνο 2΄57 έχοντας ένα λάθος που μου κόστισε 5 με 6 δευτερόλεπτα, ωστόσο κατάφερα και βγήκα πρώτος. Μετά από αυτό είχα πολύ χρόνο για ξεκούραση, περίπου 2 ώρες, επομένως μπορούσα να κοιμηθώ ώστε να είμαι έτοιμος για τον τελικό. Όλα ήταν έτοιμα, τέλειωσα το ζέσταμα και πήγα στην εκκίνηση. Είχα μια πτώση στο απότομο κομμάτι στην αρχή όπου μπήκα πολύ γρήγορα και έχασα τον έλεγχο. Σηκώθηκα και συνέχισα με στόχο να μαζέψω τον χαμένο χρόνο παρόλα αυτά έπεσα ξανά σε ένα offcamber κομμάτι του Tiger Trail. Η δεύτερη πτώση μου κόστισε περισσότερο χρόνο και ίσως την πρώτη θέση στο βάθρο. Στην ζωή είναι και αυτά. Συνεχίζουμε με επόμενο προορισμό το Πανευρωπαϊκό Κύπελλο στις 15 Ιουνίου!
Φωτογραφίες: Ειρήνη Ιωάννου
