Το ανθρακονημάτινο πλαίσιο ενός ποδηλάτου είναι η τελική μορφή μιας μίξης σε καλούπι φύλλων ινών άνθρακα και διάφορων ρητινών. Οι ίνες άνθρακα δίνουν στο πλαίσιο την δομική αντοχή ενώ η ρητίνη «δένει» τα φύλλα και τις ίνες του άνθρακα μαζί.
Κάθε ένα έχει διαφορετικές ιδιότητες -τόσο φυσικά όσο και χημικά- γεγονός που καθορίζει την αντοχή του πλαισίου.
Υπάρχουν όμως πάρα πολλοί παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν την διάρκεια ζωής ενός πλαισίου, με τον πιο άμεσο παράγοντα να είναι η χρήση! Τα ανθρακονημάτινα πλαίσια είναι πολύ καλά στο να απορροφούν τους καθημερινούς κραδασμούς από τους δρόμους αλλά ένα πιο δυνατό χτύπημα -όπως ένα πέσιμο- μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά. Ομοίως ζημιά μπορεί να προκαλέσει και το υπερβολικό σφίξιμο των βιδών.
Ειδικά τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν εσωτερικά των πλαισίων δεν είναι άμεσα ορατά -καθώς δεν είναι εμφανή στην εξωτερική μεριά του ποδηλάτου- και χρειάζονται ειδικές τεχνικές ώστε να διαπιστωθεί η έκταση του προβλήματος. (Ακτίνες Χ, υπέρηχοι).
Δείτε επίσης: Όσα δεν γνωρίζετε για το carbon.
Οι ίνες άνθρακα ως υλικό έχουν πολύ μεγάλη αντοχή αλλά οι ρητίνες που χρησιμοποιούνται για να τις συγκρατούν είναι επιρρεπής σε αλλοίωση με το πέρασμα του χρόνου. Η αλλοίωση της ρητίνης είναι και ο βασικός παράγοντας ο οποίος επηρεάζει την διάρκεια ζωής ενός ανθρακονημάτινου πλαισίου.
Οι ρητίνες οι οποίες χρησιμοποιούνται από τις ποδηλατικές εταιρίες έχουν ευαισθησία στις υψηλές θερμοκρασίες και πολλοί κατασκευαστές προτρέπουν τους αγοραστές να μην αποθηκεύουν τα ποδήλατα τους μέσα σε αυτοκίνητα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Βεβαίως μην σας πιάσει ανησυχία καθώς τα πλαίσια επεξεργάζονται θερμικά σε θερμοκρασίες κοντά στους 100°C και είναι απίθανο να φτάσει το εσωτερικό του αυτοκινήτου τέτοιες θερμοκρασίες. Απίθανο επίσης είναι να φτάσετε και οπουδήποτε αλλού αυτή την θερμοκρασία κατά την χρήση του ποδηλάτου.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που θα μπορούσε να αλλοιώσει την ρητίνη είναι η UV ακτινοβολία. Πλέον όμως τα πλαίσια μετά την επεξεργασία τους βάφονται με ειδικά βερνίκια ή χρώματα τα οποία έχουν αντοχή στην ακτινοβολία UV ενώ και οι σύγχρονες ρητίνες έχουν πολύ υψηλή αντοχή στην έκθεση της ακτινοβολίας UV.
Η υπερβολική έκθεση στον ήλιο θα μπορούσε να μειώσει την διάρκεια ζωής του πλαισίου, αλλά μιλάμε για συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες όπως για παράδειγμα να ποδηλατείτε κάθε ημέρα για 12 ώρες στην έρημο.
Το αλάτι από τους δρόμους κατά τους χειμερινούς μήνες όπως και ο ιδρώτας από το προπονητήριο μπορεί να είναι ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει την διάρκεια ζωής του ανθρακονημάτινου πλαισίου σας.
Ξέρεις πότε φτιάχτηκε το πρώτο ανθρακονημάτινο ΜΤΒ; .
Παρά του γεγονότος πως το αλάτι δεν είναι προκαλεί φθορά στο ανθρακόνημα, ως υλικό, οι φθορές και η πρόωρη γήρανση μπορεί να εμφανιστεί στα σημεία όπου υπάρχει σύνδεση ανθρακονήματος-μετάλλου. Το αλάτι δρα ως ηλεκτρολύτης και δημιουργείται μια διόδος μεταξύ του ανθρακονήματος και του μετάλλου με το δεύτερο να οξειδώνεται και να διαβρώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Αυτό συνήθως παρατηρείται στα πιρούνια όπου έχουν αλουμινένιο steerer. Το ίδιο όμως μπορεί να συμβεί και σε οποιοδήποτε μεταλλικό αντικείμενο έρχεται σε επαφή με το ανθρακονημάτινο πλαίσιο όπως για παράδειγμα η μεσαία τριβή. Όπως και αν έχει όμως η οξείδωση δεν αφορά το πλαίσιο αλλά κάποια από τα περιφερειακά τα οποία έτσι κι αλλιώς αντικαθίστανται μετά από μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.
Έχετε παρατηρήσει σημάδια πρόωρης φθοράς από τις περιβαλλοντικές συνθήκες στα ανθρακονημάτινα πλαίσια σας;
