Μπορεί το να ποδηλατείς μόνος να έχει τα πλεονεκτήματα του, αλλά το να συμμετέχεις σε ομαδικές προπονήσεις/βόλτες με κάποιον ποδηλατικό σύλλογο είναι άλλη φάση! Παρακάτω θα εξετάσουμε μερικούς λόγους που θα πρέπει να σκεφτεί κάποιος πολύ σοβαρά την συμμετοχή του σε κάποιον ποδηλατικό σύλλογο.
Νέες παρέες, νέες διαδρομές, νέες εικόνες/εμπειρίες.
Σε αντίθεση με τους φίλους από το σχολείο, ή το πανεπιστήμιο ή την εργασία, οι παρέες που γίνονται στον χώρο του ποδηλάτου ξεκινούν από κάτι κοινό. Ανεξαρτήτως κοινωνικού επιπέδου, όλοι γουστάρουν και αγαπούν το ποδήλατο οπότε έχουν έναν κοινό παρανομαστή όσον αφορά την αρχή μιας φιλίας. Ποιος άλλωστε δεν θέλει όλη μέρα να συζητάει για το ποδήλατο;
Ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα της συμμετοχής σε κάποιον ποδηλατικό σύλλογο είναι πως θα μάθεις νέες διαδρομές, θα μάθεις διαφορετικούς συνδυασμούς διαδρομών, διαδρομές οι οποίες είναι κατάλληλες για συγκεκριμένο τύπο προπόνησης και πάνω από όλα είναι ασφαλείς για τον αναβάτη αλλά και για το ποδήλατο του!
Εμπειρία και συμβουλές από τους παλαιότερους.
Ναι μπορεί να υπάρχουν οι κολλημένοι στα 21mm λάστιχα, ή στις κασέτες 11-23 –παρόλο που η περιοχή τους είναι γεμάτη βουνά- αλλά σίγουρα υπάρχουν άλλοι τόσοι που έχουν δοκιμάσει κάθε καινούριο στον χώρο του ποδηλάτου και είναι πρόθυμοι να σας συμβουλέψουν σχετικά με το τι θα δουλέψει για εσάς και τι όχι. Δεν έχει να κάνει όμως μόνο με τα περιφερειακά του ποδηλάτου, αλλά και με τον εξοπλισμό, τις συμβουλές καθαρισμού, συμβουλές σχετικά με την ρύθμιση του ποδηλάτου και άλλα πολλά.
Θα προπονηθείτε καλύτερα, σκληρότερα, αποτελεσματικότερα.
Πολλές φορές όταν ποδηλατούμε μόνοι μας, δεν βγαίνουμε από το comfort zone, είτε όσον αφορά την επικινδυνότητα ενός εγχειρήματος (για παράδειγμα κάποιο άλμα με το ποδήλατο βουνού) είτε όσον αφορά την «πίεση» και το «ζόρι» στο ποδήλατο δρόμου (ανηφορικό σπριντ, συνεχόμενη ποδηλασία σε υψηλό-δυνατό ρυθμό). Όλα αυτά αλλάζουν όμως όταν βρεθούμε μέσα σε έναν σύλλογο καθώς όχι μόνο υπάρχουν πιο έμπειροι και πιο δυνατοί αθλητές να ακολουθήσουμε, αλλά παράλληλα γνωρίζουμε πως ότι και αν συμβεί θα υπάρχει κάποιος άνθρωπος να μας βοηθήσει.
Δεν είναι μόνο το ποδήλατο.
Καθώς θα συμμετέχετε ολοένα και περισσότερες φορές στις προπονήσεις/βόλτες του συλλόγου θα βρείτε τον εαυτό σας να κανονίζει για καφέ/μπύρα μετά την προπόνηση ολοένα και πιο συχνά με τους συναθλητές του. Τι καλύτερος τρόπος λοιπόν να κοινωνικοποιηθεί κάποιος –φαντάσου μόλις να έχεις μετακομίσει σε μια καινούρια περιοχή που δεν γνωρίζεις κανένα- από το να συμμετέχει σε έναν ποδηλατικό σύλλογο;
