Από το πρώτο ποδήλατο, στο Penny Farthing και από τα μάλλινα πουλόβερ και τα δερμάτινα κράνη στα σύγχρονα διαπνέοντα και εφαρμοστά jersey και τα κράνη με συνθετικά υλικά που προστατεύουν πραγματικά το κεφάλι έχουν περάσει πολλά χρόνια και οι εξελίξεις ήταν πολλές! Από την εποχή που σταματούσε ο αναβάτης για να γυρίσει τον πίσω τροχό για μια πιο ελαφριά σχέση, στην εποχή που οι αλλαγές ταχυτήτων γίνονται ηλεκτρονικά οι σχεδιαστές προϊόντων έχουν περάσει από μερικά πολύ «περίεργα» εξαρτήματα για να καταλήξουν σε όλα αυτά που μας κάνουν να γουστάρουμε σαν τρελοί την ποδηλασία.
Παρακάτω θα δούμε 4 καινοτομίες που μετέτρεψαν το ποδήλατο σε αυτό που το ξέρουμε σήμερα. Μερικές από αυτές ήταν τόσο επαναστατικές που ο κόσμος άργησε πολύ αν τις υιοθετήσει.
Ταχύτητες. Είναι περισσότερα από 100 χρόνια από τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτες ταχύτητες στα ποδήλατα. Όλοι γνωρίζουμε την λειτουργία και την ευκολία που μας προσφέρουν οι ταχύτητες σε ένα ποδήλατο. Μπορούμε με την ίδια ή λιγότερη προσπάθεια να ανεβούμε βουνά και βουνά, ενώ στην ευθεία οι ταχύτητες που μπορούμε να επιτύχουμε είναι πολύ μεγαλύτερες. Όλα αυτά όμως πίσω στο 1880 ήταν πραγματικά ουτοπικά, μέχρι που ο Γάλλος μηχανικός Paul De Vivie -ο πρόδρομος της ποδηλασίας μεγάλων αποστάσεων- εμφάνισε και προώθησε το πρώτο σύστημα αλλαγής ταχυτήτων στο ποδήλατο, με την βοήθεια του Velocio και του περιοδικού του Le Cycliste. Δύσχρηστο και αναξιόπιστο, με τις μεγάλες εταιρίες του χώρου να είναι κατά, λέγοντας πως είναι για γυναίκες. Παρόλες τις δυσκολίες της εποχής όμως και με την υποστήριξη του περιοδικού, άρχισαν σιγά σιγά να φαίνονται τα πλεονεκτήματα των ταχυτήτων. Το 1902, μάλιστα, η γυναίκα αναβάτρια Marthe Hesse ανταγωνίστηκε τον επαγγελματία Edouard Fischer σε μια ορεινή διαδρομή 200 χιλιόμετρων, με τον Fischer να έχει ένα κλασικό μονοτάχυτο ποδήλατο, ενώ η Hesse ένα ποδήλατο Gauloise με σύστημα τριών ταχυτήτων. Δεν χρειάζεται να πούμε ποιος νίκησε, θα το καταλάβετε αν κοιτάξετε το ποδήλατο σας!
Δείτε επίσης: 6 αλήθειες που δεν γνωρίζετε για την ηλεκτρονική Shimano Di2.
Το 1933 ο Campagnolo κατέθεσε το πρώτο δίπλωμα ευρισυτεχνίας για το ανεξάρτητο σαμάν -όπως το ξέρουμε σήμερα- ενώ 70 χρόνια μετά ο γιος του, παρουσίασε το πρώτο σύστημα ηλεκτρονικών αλλαγών ταχυτήτων! Το τι μας περιμένει στο μέλλον μόνο ο χρόνος θα το δείξει!
Ανθρακονημάτινα ποδήλατα. To 1998 ήταν και η τελευταία φορά που στο ψηλότερο σημείο του βάθρου στον μεγαλύτερο ποδηλατικό αγώνα του κόσμου, το Tour de France ανέβηκε κάποιο ΜΗ ανθρακονημάτινο ποδήλατο. Μετά από εκείνη την χρονιά η TREK ξεκίνησε να χρησιμοποιεί με τον εντυπωσιακό -για την εποχή- Lance Armstrong το ανθρακόνημα και από τότε άλλαξαν όλα. Πριν από τα ανθρακονήματα ήταν το αλουμίνιο και πιο πριν το ατσάλι. Δεν ήταν όμως το 1999 που βγήκε το πρώτο ανθρακονημάτινο ποδήλατο, αλλά πίσω στο 1970 με την Carlton Cycles στην Βρετανία! Πρόκειται για μια εταιρία από το Nottinghamshire η οποία αγοράστηκε από την Raleigh Bicycles το 1960.
Δείτε επίσης: Το πρώτο ανθρακονημάτινο ποδήλατο βουνού!
Ο θρυλικός σχεδιαστής και μηχανικός Gerald O’Donovan και η οικογένεια του, ήταν κάτοχοι της Carlton ειδικεύονταν στην δημιουργία πολύ ελαφριών ποδηλάτων, σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές. Ο Πρωταθλητής στο Sprint της ομάδας της Raleigh, Reg Harris ήταν και αυτός ο οποίος πίεσε την ομάδα του να αγοράσουν την Carlton Bicycles, ώστε να μπορέσει να επωφεληθεί από την τεχνογνωσία του O’Donovan στο ειδικό τμήμα ανάπτυξης ποδηλάτων της Raleigh. Σε ένα εργοστάσιο στο Derbyshire, έμπειροι τεχνίτες και κατασκευαστές πλαισίων έκαναν δοκιμές για μελλοντικές καινοτομίες, για λογαριασμό της ομάδας χρονομέτρου της Raleigh, παράγοντας και το νικητήριο ποδήλατο του 1980 για το Τour de France και τον Joop Zoetemelk.
Επίσης, οι μηχανικοί πειραματίστηκαν με τεχνολογίες θερμικών συγκολλήσεων, τους οβάλ σωλήνες και με πλαίσια από τιτάνιο, οπότε όταν έκανε την εμφάνισή του το ανθρακόνημα ήταν προετοιμασμένοι. Το 1971 με βοήθεια από την Εθνική εταιρία Έρευνα και Ανάπτυξης και σε συνεργασία με την εταιρία κλωστοϋφαντουργικών Fothergill and Harvey, ο O’Donovan παρουσίασε το πρώτο ποδήλατο από ίνες άνθρακα στην έκθεση Ποδηλάτων και Μηχανών του Harrogate στο Yorkshire. Με ανθρακονημάτινους σωλήνες, από το toptube και το downtube μέχρι τα seat stays και τα chain stays, όπως και το πιρούνι. Ήταν ένα πλήρες ανθρακονημάτινο ποδήλατο πίστας το οποίο ζύγιζε κάτω από 6 κιλά.
Μπορεί οι Αμερικάνικες εταιρίες να κατάφεραν να βάλουν το νέο αυτό υλικό στην μαζική παραγωγή πρώτες, αλλά ο O’Donovan και η Carlton Bicycles ήταν αυτοί οι οποίοι έφτιαξαν το πρώτο ανθρακονημάτινο ποδήλατο δρόμου.
Στεγανοποιητικό για λάστιχα-φούιτ. Πρόκειται για την πιο σύντομη ιστορία αλλά είναι ένα προϊόν που πραγματικά ανέβασε τον πήχη στην διασκέδαση με το ποδήλατο, είτε πρόκειται για την ποδηλασία εκτός δρόμου, είτε για την ποδηλασία δρόμου. Ο Καλιφορνέζος πολυτεχνίτης Steve Cegelski ξεκίνησε να πειραματίζεται με διάφορα στεγανοποιητικά ελαστικών το 1989 αναμειγνύοντας με αποτέλεσμα ένα φωσφοριζέ πράσινο υγρό το οποίο έγινε γνωστό ως «εκείνη η γλοιώδης ουσία» το γνωστό μας σήμερα Slime. Ήθελε να φτιάξει ένα προϊόν μη τοξικό το οποίο προοριζόταν για την τοπική κοινωνία των ανθρώπων που ασχολούνταν με την ποδηλασία βουνού ώστε να απαλλαγούν από τα φούιτ που τους χαλούσαν την διασκέδαση. Ένα απλό προϊόν το οποίο δούλεψε από την πρώτη στιγμή, είτε ήταν μέσα σε σαμπρέλα, είτε κατευθείαν στο λάστιχο.
Δείτε επίσης: Ό,τι χρειάζεται να γνωρίζετε για τα tubeless.
Η αποτελεσματικότητα του το έκανε τόσο διάσημο που άρχισε να χρησιμοποιείται σε όλα τα μηχανοκίνητα μέσα -αυτοκίνητα, μηχανές, φορτηγά- ενώ εξάγεται σε 36 χώρες!
Ξανά-ανακαλύπτοντας τον τροχό. Η ραγδαία εξέλιξη της ασύρματης τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια δεν θα μπορούσε να απέχει από τον χώρο του ποδηλάτου. Εξελίξεις επαναστατικές σε όλους τους κλάδους της βιομηχανίας, αλλά καμιά από όλες αυτές δεν είναι τόσο συναρπαστική όπως ο «Έξυπνος Τροχός». Φοιτητές από το MIT (Massachusetts Institute of Technology) δημιούργησαν ξανά τον τροχό του ποδηλάτου. Κατασκεύασαν έναν τροχό ο οποίος μπορεί να μετατρέψει οποιδήποτε ποδήλατο σε ηλεκτρικό ποδήλατο! Ονομάστηκε «Copenhagen Wheel» και χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη εφεύρεση για το 2014 από το περιοδικό Time.
Δείτε περισσότερα για τον Copenhagen Wheel.
Ωστόσο, την ίδια χρονική περίοδο, στην Νέα Υόρκη, ο Σλοβένος Niko Klansek δούλευε πάνω σε μια παρόμοια ιδέα. Ξεκίνησε με μια σειρά ηλεκτρικά ποδήλατα από το 2011 και μέχρι το 2013 είχε έναν πρωτότυπο αυτο-τροφοδοτούμενο και επαναφορτιζόμενο πίσω τροχό ποδηλάτου. Ήταν παρόμοιο με το Copenhagen Wheel, χρησιμοποιούσε εφαρμογή στο smartphone για τον έλεγχο του μοτέρ και η μπαταρία βρισκόταν ενσωματωμένη στο κέντρο του τροχού. Ο τροχός του Klansek, ο FlyKly ήταν καλύτερος όμως γιατί έχει το μισό βάρος, βγαίνει σε 3 διαστάσεις ενώ οι λειτουργίες της εφαρμογής του smartphone είναι πιο εξελιγμένες -όπως για παράδειγμα το κλείδωμα του τροχού. Τελικά, μπορεί να μην κέρδισε λόγω εμφάνισης ή τεχνολογίας, αλλά κέρδισε λόγω της ταχύτητας του, καθώς από πέρυσι ήδη όσοι υποστήριξαν την ιδέα αυτή έχουν στα χέρια τους τον FlyKly ενώ οι υποστηρικτές του Copenhagen Wheel ακόμη βρίσκονται στην λίστα αναμονής! (σημ αρχισυντάκτη: εκτός του Andy του Weeds που βρήκε και έβαλε στο μαγαζί του)
Δείτε επίσης: Καινοτομίες που άλλαξαν την ποδηλασία βουνού σε αυτό που είναι σήμερα!
Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια ακόμη καινοτομία που άλλαξε την ποδηλασία;
