Φυσικά η ποδηλασία βουνού περιλαμβάνει αρκετό ανέβασμα, είτε είναι από δασικούς δρόμους είτε από μονοπάτια μέχρι να φτάσουμε στην κορυφή του λόφου/βουνού, να απολαύσουμε την θέα για λίγο και έπειτα να ξεχυθούμε στα κατηφορικά μονοπάτια για την απόλυτη διασκέδαση.
Αυτό που θα πρέπει να προσέχουμε περισσότερο στις ανηφόρες είναι η πρόσφυση των ελαστικών. Μπορεί στην ποδηλασία δρόμου να μην μας απασχολεί καθόλου η πρόσφυση γιατί τις περισσότερες φορές είναι δεδομένη και χωρίς απρόοπτα. Στην ποδηλασία βουνού όμως είναι κάτι τελείως απρόβλεπτο. Πέτρες, ρίζες, λάσπη, κλίσεις που μπορεί να φτάνουν και το 30% για λίγα μέτρα κάνουν τους ανήφορους πολύ τεχνικούς και πολύ πιο δύσκολους από τους αντίστοιχους ανήφορους στην ποδηλασία δρόμου.
Ο πίσω τροχός σπινάρει σχεδόν παντού, ο μπροστά σηκώνεται από το έδαφος και «χάνουμε» το τιμόνι. Για να έχουμε την κατάλληλη πρόσφυση θα πρέπει κάθε στιγμή να κατανέμουμε σωστά το βάρος μας ενώ προσέχουμε πολύ τον τρόπο που πεταλάρουμε και τον τρόπο με τον οποίο βγάζουμε την δύναμη. Πέρα από αυτά όμως, μετά έρχεται η επιλογή της καλύτερης γραμμής και ο σωστός συγχρονισμός των πεταλιών για να μην χτυπάνε στις πέτρες και τις ρίζες… Τελικά δεν είναι όσο εύκολο το φανταζόσασταν οι περισσότεροι! Κι όμως, είναι αρκετά εύκολο, από την στιγμή που θα ακολουθήσετε τις 4 συμβουλές για την ανηφόρα που σας έχουμε!
1. Μεταφέρετε το βάρος σας ελαφρώς προς την πίσω μεριά της σέλας και γύρτε το σώμα σας προς τα εμπρός, ενώ φυσικά παραμένετε καθιστοί. Το να μάθετε πόσο πίσω πρέπει να τοποθετείτε το σώμα σας και πόσο να γέρνετε τον κορμό σας προς τα εμπρός, είναι το σημείο όπου η κατάκτηση των ανηφόρων γίνεται μια πραγματική ικανότητα. Μπορεί να χρειαστείτε αρκετό χρόνο μέχρι να αποκτήσετε αυτή την ικανότητα, μέχρι να μάθετε να κινείτε το σώμα σας μπρος-πίσω και δεξιά-αριστερά ώστε να μπορείτε με ευκολία να ξεπερνάτε τα εμπόδια και τις πολύ απότομές κλίσεις σε σαθρό έδαφος.
2. Κλείστε τους αγκώνες και φέρτε τους κοντά στο σώμα, χαμηλώνοντας το κέντρο βάρους. Όσο εξοικειώνεστε με αυτή την τεχνική θα μπορείτε να μεταφέρετε το βάρος σας πιο μπροστά για να εμποδίζετε τον μπροστά τροχό να σηκώνεται από το έδαφος στα τεχνικά και απότομα σημεία.
3. Κρατάτε ψηλά το κεφάλι ώστε να βλέπετε και να διαλέγετε την πιο σωστή γραμμή για να ανεβείτε πιο εύκολα. Λίγο πολύ, όλοι κοιτάμε μπροστά, όλοι κοιτάμε το επόμενο εμπόδιο και τις περισσότερες φορές αγχωνόμαστε για τον τρόπο που θα το ξεπεράσουμε, ή δεν θα το ξεπεράσουμε. Για τους πιο αρχάριους αναβάτες αυτό σημαίνει πως έχουν μια τάση να πηγαίνουν πάντα προς το εμπόδιο. Η προσπέραση του εμποδίου, θα πρέπει να είναι πάντα η πρώτη λύση, εφόσον όμως με την τιμονιά που θα κάνουμε δεν θα χάσουμε την ισορροπία μας και σαν αποτέλεσμα να πέσουμε από το ποδήλατο. Αν η παράκαμψη του εμποδίου δεν είναι δυνατή, τότε θα πρέπει να κοιτάξουμε λίγο πιο μακριά και να υπολογίσουμε τις κινήσεις μας ώστε να το περάσουμε από πάνω. Σημαντικό είναι να είμαστε συγκεντρωμένοι απόλυτα στο εμπόδιο και στην στάση του σώματός μας. Αν δεν πετύχετε να το ξεπεράσετε με την πρώτη, γυρίστε πίσω πάρτε μερικές ανάσες και ξαναδοκιμάστε.
4. Επιλέξτε την κατάλληλη ταχύτητα. Τις περισσότερες φορές, όταν πλησιάζετε ένα απότομο ανέβασμα επιλέγετε την ελαφρύτερη ταχύτητα του ποδηλάτου και πηγαίνετε με 1000 στροφές στα πόδια στο ανέβασμα. Αντί για αυτό, δοκιμάστε να έχετε πιο βαριά ταχύτητα -όχι τόσο βαριά όμως που θα πρέπει να κάνετε ορθοπέταλο- και κρατήστε σταθερό ρυθμό καθώς πεταλάρετε. Επίσης προσπαθήστε να πεταλάρετε σε «κύκλους» και να μην βάζετε μόνο δύναμη στο πάτημα.
Αφού δοκιμάσετε κάποιες από αυτές τις τεχνικές στα τεχνικά σημεία που σας δυσκολεύουν θα θέλαμε να μας πείτε τις εντυπώσεις σας ή και γιατί όχι να βοηθήσετε την κοινότητα με τις δικές σας συμβουλές στα σχόλια.
