Ο Remy Metailler πρόσφατα είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα στο Taxco Urban Downhill όπου έσπασε και την πλάτη του σε ένα backflip. Αυτό που θα δούμε όμως παρακάτω είναι το τελευταίο βίντεο που είχε ετοιμάσει πριν το ατύχημα του.

Τραβήχτηκε -που αλλού- στο Whistler Bike Park αλλά όχι στα «γνωστά» μονοπάτια με το απίστευτο flow και τα τεράστια άλματα, αλλά σε πιο «δεύτερης επιλογής» μονοπάτια, πολύ πιο τεχνικά και απαιτητικά. Παρακάτω μεταφέρουμε και μια σύντομη συνέντευξη του από την εταιρία που επιμελήθηκε το βίντεο και μπορείτε να την βρείτε εδώ.

INFLUX (εταιρία παραγωγής βίντεο): Έχεις γίνει πλέον επαγγελματίας αναβάτης; Ή εργάζεσαι όπως και όλοι οι υπόλοιποι;

RM: Πλέον είμαι επαγγελματίας και όλα μου τα έσοδα προέρχονται «καβαλώντας» ποδήλατο! Μάλλον είμαι τυχερός!

INFLUX : Όταν κάποιος γίνει επαγγελματίας αλλάζει ο τρόπος που κάνει ποδήλατο; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ χόμπι/εργασίας;

RM: Ναι σίγουρα αλλάζει. Μπορεί ακόμη να το ευχαριστιέται το ίδιο και να διασκεδάζει και είμαι ευγνώμων που μπορούσα τα τελευταία τρία χρόνια να το κάνω αυτό, αλλά όταν πλέον πληρώνεσαι για να κάνεις κάτι, γίνεται δουλειά. Η δουλειά σημαίνει ευθύνες και στόχους. Δεν μπορείς να κάνεις πλέον ότι θέλεις ως ανεξάρτητος και δεν είσαι ούτε μέλος μιας αγωνιστικής ομάδας. Ήρθα σε μια εταιρία με μια πρόταση σχετικά με τι μπορώ να κάνω και τι θέλω και στο τέλος καταλήξαμε στο να κάνω κάτι το οποίο μου αρέσει και νιώθω άνετα. Κανείς δεν μου λέει τι να κάνω, εγώ τα διαλέγω αυτά στην αρχή του χρόνου. Δεν βρίσκομαι υπό πίεση, παρά μόνο την δικιά μου πίεση ώστε όλα αυτά που κάνω να είναι «καλά».

Όταν ποδηλατείς για εσένα, για πλάκα δεν χρειάζεται να «δώσεις» τίποτα σε κανέναν πέρα από τον εαυτό σου. Είναι για δική σου ικανοποίηση και ευχαρίστηση. Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό, αλλά έτσι είναι όταν «ξοδεύεις» δικά σου λεφτά για να κάνεις κάτι που αγαπάς. Όταν όμως το ποδήλατο γίνει η δουλειά σου, θα πρέπει να βεβαιωθείς πως οι άνθρωποι που σε χρηματοδοτούν -τα ταξίδια, τον εξοπλισμό, τα βίντεο- παίρνουν την επένδυση τους πίσω. Όταν ο καθένας είναι χαρούμενος για την δουλειά σου, αυτό είναι η καλύτερη αμοιβή που μπορεί να λάβει κάποιος.

INFLUX : Ποιο είναι το καλύτερο μέρος της καριέρας σου;

RM: Όλα κατά τα τελευταία τρία χρόνια. Έζησα απίστευτες εμπειρίες, συνάντησα καταπληκτικούς ανθρώπους. Τα ταξίδια στα καλύτερα μέρη και η δυνατότητα να ποδηλατήσω σε εξαιρετικές διαδρομές με αυτούς τους ανθρώπους είναι κάτι το οποίο δεν θα είχα γνωρίσει ποτέ μου. Μπορώ να πω πως προσφέρει μια τεράστια ικανοποίηση. Στο τέλος όμως, πάντα επιστρέφω στο Whistler, στο πάρκο το οποίο έχει συνεχώς μια αίσθηση φρεσκάδας, σαν την πρώτη ημέρα που ήρθα. Το πάρκο υπήρξε κομβικό σημείο στην εξέλιξη της καριέρας μου και η καθημερινή μου παρουσία εκεί, στα λιφτ, στα μονοπάτια με τυχαίους ανθρώπους στους οποίους αρέσει η δουλειά μου είναι πάντα κάτι όμορφο. Αυτό με κάνει να θέλω να εργαστώ σκληρότερα και φυσικά να γίνω καλύτερος αναβάτης.

INFLUX : Ακόμη ποδηλατείς πολύ στο πάρκο. Γιατί;

RM: Γιατί είναι το καλύτερο μέρος, από όλα όσα έχω βρεθεί. Τα μονοπάτια, η κοινότητα και όλοι όσοι βρίσκονται γύρω από αυτά στοχεύουν στην καλοπέραση και στο να το μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους ανεξάρτητα από το ποδηλατικό επίπεδο του καθενός. Οπότε, γιατί να μην ποδηλατώ πολύ εδώ;

INFLUX : Χωρίς άλματα, και χωρίς rap μουσική το συγκεκριμένο βίντεο. Ήταν μια προσωπική επιλογή;

RM: Ναι σίγουρα. Πρόσφατα άρχισαν να μου αρέσουν τα πολύ τεχνικά μονοπάτια. Μπορεί να διασκεδάζω απίστευτα στα «γνωστά» μονοπάτια όπως η A-Line, Crabapple Hits, Dirt Merchant, τα οποία είναι τέρμα διασκεδαστικά, αλλά οι τεχνικές γραμμές, τα λιγότερο γνωστά μονοπάτια του Whistler είναι εξίσου ικανοποιητικά. Όταν νιώσεις πως «πετάς» πάνω στις πέτρες και τις ρίζες του «In Deep» έχεις την ίδια αίσθηση όπως κάνοντας τεράστια whips στην Α-Line. Επίσης ήθελα να δείξω μια άλλη πτυχή των ικανοτήτων μου, κάτι πιο ήσυχο, λιγότερο επιθετικό.

• Tags: remy metailler, whistler bike park