Για πολλούς που ασχολούνται με την ποδηλασία -του δρόμου κυρίως-, το Tour de France, είναι το αποκορύφωμα της αγωνιστικής περιόδου. Εντύπωση όμως, προκαλεί επίσης ο μεγάλος αριθμός άσχετων ανθρώπων με την ποδηλασία που έχουν κολλήσει και παρακολουθούν το Grand Tour, ενώ το είδαν στην τηλεόραση κατά το ζάπινγκ.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που μας αρέσει το Tour de France, καθώς είναι ο ποδηλατικός αγώνας με την μεγαλύτερη τηλεθέαση παγκοσμίως. Παρακάτω ακολουθεί μια λίστα με τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε μπροστά από την τηλεόραση, παρακολουθώντας Tour de France!
Η αγωνιστική δράση
Μπορεί να υπάρχει μπόλικη περιφερειακή δράση στην διοργάνωση, αλλά η αγωνιστική δράση είναι αυτή που μας καθηλώνει. Ειδικά φέτος με 21 διαδρομές, θα είναι σίγουρα ένα Tour de France που θα φέρνει στο νου αναμνήσεις από τα παλιά.
Οι υποστηρικτές
Όλα τα αθλήματα χωρίς τον κόσμο είναι μουντά και αδιάφορα. Όλοι έχουμε δει τις φωτογραφίες από τον αγώνα πέρισυ στο Yorkshire, με τον κόσμο να είναι κυριολεκτικά μέσα στον αγώνα.
Η υποστήριξη στην Γαλλία φυσικά δεν υπολείπεται. Όταν το πελοτόν περνάει μέσα από ήρεμα χωριουδάκια, βλέπουμε τους κατοίκους να στήνουν τραπεζάκια έξω από τα σπίτια τους και να απολαμβάνουν τις μπαγκέτες τους πριν περάσουν οι αναβάτες. Δεν έχει σημασία πόσο απομακρυσμένη μπορεί να είναι κάποια διαδρομή του αγώνα, οι ντόπιοι είναι σίγουρα ενθουσιασμένοι και θα τρέξουν να υποστηρίξουν και να ζητοκραυγάσουν.
Τα Ηλύσια Πεδία
Δυστυχώς όπως κάθε πράγμα, έτσι και για το Tour de France, μετά από λίγες ημέρες έρχεται το τέλος του. Ποιο μέρος όμως στην Γαλλία, είναι πιο καλό από τα Ηλύσια Πεδία για το σπριντ τερματισμού και κλεισίματος του αγώνα; Όπως και οι βουνίσιες διαδρομές, έτσι και ο τερματισμός στα Ηλύσια Πεδία, έχει την δική του αίγλη. Από τον αγώνα χρονομέτρου των Lemond/Laurent Fignon το 1989, μέχρι τον περσυνό νικητή Bradley Wiggins ο οποίος πέρασε στον τελευταίο γύρο τον Mark Cavendish. Η τελευταία διαδρομή είναι επίσης γνωστή και ως το ανεπίσημο πρωτάθλημα των σπρίντερ, με ειδήμονες, όπως ο Cavendish που έχει κερδίσει 4 φορές, ενώ ο Marcel Kittel κερδίζει τα δύο τελευταία χρόνια. Αυτό που το κάνει τόσο ξεχωριστό είναι το ποτήρι σαμπάνιας που απολαμβάνει ο νικητής του Tour de France κατά την εκκίνηση της τελευταίας διαδρομής.
Alpe d’Huez
Το βουνό των βουνών. Πρόκειται για μια στάνταρ διαδρομή του Tour de France για τα τελευταία χρόνια, με τους Ολλανδούς να πίνουν μπύρα έξω από τα τροχόσπιτά τους, καθώς περνάει το πελοτόν. Οι 21 φουρκέτες είναι μυθικές στον χώρο της ποδηλασίας με κάθε μία από τις στροφές να έχει και το όνομα του περσινού νικητή της διαδρομής, στην κορυφή του βουνού.
Οι βουνίσιες μάχες
Όλοι ενθουσιαζόμαστε όταν βλέπουμε τα σπριντ, με ταχύτητες που ξεπερνάνε τα 50 χιλιόμετρα ανά ώρα, αλλά οι βουνίσιες διαδρομές είναι αυτές που κάνουν το Grand Tour, να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους αγώνες. Φέτος ειδικά υπάρχουν αρκετές βουνίσιες διαδρομές με το Alpe d’Huez και το Tourmalet να ξεχωρίζουν. Οι αγώνες κερδίζονται και χάνονται στα βουνά και στις εξαντλητικές κλίσεις αυτών, όπου αναδεικνύουν τον πραγματικό χαρακτήρα των αναβατών. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις μεγάλες μάχες του Alberto Contador και του Andy Schleck, του οποίου του βγήκε η αλυσίδα το 2010. Όπως επίσης και το μακρινό 1986, όπου ο Bernard Hinault και ο Greg LeMond, έφταναν στην κορυφή του Alpe d’Huez με απόσταση αναπνοής.
Τα jerseys
Μπορεί το ροζ jersey του Giro d’Italia και το κόκκινο του Vuelta a Espana, να είναι όμορφα, αλλά το κίτρινο jersey του Tour de France είναι που ονειρεύεται ο κάθε ποδηλάτης. Λίγοι σπρίντερ φαίνεται να στοχεύουν να κερδίσουν τα αντίστοιχα jersey στο Ιταλικό ή το Ισπανικό Tour, αλλά όλοι έχουν σαν στόχο το πράσινο jersey του Tour de France. Ποιος δεν θέλει να δει έναν ποδηλάτη να φοράει μια πουά φανέλα, επειδή είναι ο καλύτερος αναβάτης στα βουνά; Μας λυπεί το γεγονός όμως, που από το 1989 σταμάτησε ο γενικά καλύτερος αναβάτης να φοράει μια φανέλα με τα αντίστοιχα κομμάτια που ήταν καλός. Προσπαθήστε να φανταστείτε τον Contador να φοράει ένα κίτρινο-πράσινο-πουά μπλουζάκι….
