Μετά από απουσία δύο μηνών από τους αγώνες, επιτέλους έφτασε ή ώρα για το πανευρωπαϊκό! Ο πρώτος αγώνας για εμένα φέτος στο πανευρωπαϊκό ήταν στο Schladming Austria. Σε μία πίστα που την ξέρω καλά και περίμενα ένα καλό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά δεν ήμουν και στα καλύτερά μου, μία ζαλάδα και λίγο πυρετός δεν με άφησαν να κάνω αυτό που ήθελα. Η προπόνηση της Παρασκευής άρχισε 2 η ώρα για μένα, μετά από μια ασπιρίνη. Έκανα μόνο 3 καταβάσεις και μετά ή πίστα έκλεισε λόγο βροχής.
Το Σάββατο η κατάσταση δεν βελτιωνόταν. Ακόμη πολύ πεσμένος με την ίωση. Έκανα άλλες δύο καταβάσεις και μία στο προκριματικό όπου έβρεχε για εμένα και τους τελευταίους 30. Τελικά κατέληξα στη 50αδα με μία χαλαρή κατάβαση. Την Κυριακή έβρεχε για τους τελευταίους, εγώ πρόλαβα να κατέβω πριν βρέξει με πολύ καλό ρυθμό, μέχρι που μου έσκασε το λάστιχο και έμεινα 25 δεύτερα πίσω. Ήξερα όμως ότι έχω βελτιωθεί μιας και ο χρόνος στο πρώτο σπλιτ ήταν για 10αδα.
Ο επόμενος αγώνας ήταν στη Βουλγαρία και πήγα σίγουρα για την πρωτιά. Φτάσαμε την Τετάρτη και κάναμε κάποιες καταβάσεις με τον φίλο μου Γιάννη Ιοανου στο Παμπόροβο. Σε αυτή την πίστα πάντα νιώθεις κουρασμένος, γιατί η εκκίνηση είναι στα 2000 μέτρα και έχει αρκετό πετάλι. Ένιωσα πολύ καλά, καθώς ήταν μία πίστα που ήξερα τις γραμμές και οι χρόνοι μου ήταν πολύ κάτω από τη πρώτη μέρα. Πετούσα το Σάββατο και οδηγούσα την πίστα πιο γρήγορα από ποτέ. Παρόλα αυτά είχα κάποια προβλήματα με τους χρονομέτρες, που έκαναν τα δικά τους και άλλαζαν τη λίστα. Λέγοντας μου ότι άργησα να πάρω εκκίνηση, ενώ ήμουνα στην ώρα μου.
Έτσι δεν με αφήσαν να τρέξω, ενώ είχα πάρει ώρα εκκίνησης για τελικό και κατέβηκα με το λιφτ. Ακόμα και οι διοργανωτές δεν ήξεραν τι έγινε, την απόφαση τελικά την πήρε ο χρονομέτρης.
Επόμενος αγώνας και τρίτος στη σειρά ήταν στο Spicak στην Τσεχία, όπου είχα πάει πέρυσι και πήγα πολύ καλά. Ήταν λίγο διαφορετικά από πέρυσι, αφού είχε βρέξει και γλιστρούσε στα βράχια. Παρόλα αυτά κατά τη διάρκεια της ημέρα ο ήλιος βγήκε και οι συνθήκες ήταν τέλειες. Έκανα οκτώ καταβάσεις την Παρασκευή και ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Το Σάββατο δεν κοιμήθηκα τόσο καλά και δεν ήμουν έτοιμος, έκανα μόλις μία κατάβαση λόγο κάποιου μηχανικού προβλήματος. Το Σάββατο όμως πρέπει υποχρεωτικά να κάνει κάνεις δύο καταβάσεις. Έτσι με ακύρωσαν. Παρόλα αυτά μίλησα στη Κομισάριο της uci και με αφήσανε να τρέξω, μετά από παρακάλια.
Έτσι πήγα στον προκριματικό. Όμως άρχισε να βρέχει για τους τελευταίους 30 οδηγούς και έκανε τη πίστα πολύ δύσκολη λόγο τον βράχων. Έτσι πολλοί καλοί οδηγοί δεν κατάφεραν να μπουν στο μεγάλο τελικό, μαζί μ’ αυτούς κι εγώ για 0.5 δεύτερα.
Την Κυριακή η πίστα ήταν τέλεια, ο ήλιος βγήκε και ένιωσα πολύ καλά στη πίστα. Στο τελικό έκανα 2.08 και ήμουνα 8 δεύτερα από τον πρώτο, 6ος στο μικρό τελικό και 15ος γενικής.
Είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτό και νιώθω πολύ σιγουριά για τον εαυτό μου στους επόμενους αγώνες!
Photo credits to Raffi diewaldfee
