του Στέφανου Σκλαβενίτη
Η ποδηλασία στην Ελλάδα δεν είναι μπάσκετ ή ποδόσφαιρο! Δεν είναι δημοφιλής όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, όμως η δημοφιλία της αυξάνεται, ειδικά ανάμεσα στους νεότερους! Αυτό μας δίνει την ελπίδα ότι μπορεί από κει μέσα να αναδειχθούν και κάποια ταλέντα ανεβάζοντας το επίπεδο του αθλήματος στη χώρα μας.
Για να κάνεις άθλημα, όμως, πρέπει να έχεις και προπονητή… Απευθυνθήκαμε στον προπονητή ποδηλασίας Γιάννη Κοτρώνη. Προπονητής ποδηλασίας ο ίδιος από το 1995 έως και σήμερα με πολλές επιτυχίες σε πανελλήνιο επίπεδο στην ομάδα ΠΟΒ (Βόλος).
Συμμετείχε στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 2012 ως βοηθός προπονητή πίστας με δυο αθλητές, τους αδελφούς Βολικάκη, οι οποίοι ξεκίνησαν μαζί του τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας τους. Μερικοί από τους αθλητές που συνεργάστηκε περιλαμβάνουν τους: Παντελή Κουτσούκο (πρωταθλητής Ελλάδας στα 200 sprint 2η θέση στο ομαδικό sprint με την ομάδα του ΠΟ Βόλου και 5η θέση στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 2002 στο ίδιο αγώνισμα), Αλέξανδρο Λεγαντή (2η θέση στην ατομική χρονομέτρηση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα το 2003 και 2η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ΜΤΒ την ίδια χρονιά, Κωνσταντίνο Ζορμπά (2η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ΜΤΒ το 2002), Κωνσταντίνο Μέρο (3η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ΜΤΒ), Βασίλη Σβεντζούρη (2η θέση στο ομαδικό sprint στο πανελλήνιο πρωτάθλημα το 2002 και μέλος της εθνικής ομάδας τα έτη 2002-2003-2004), Δημήτρη Ζήση (πρωταθλητής Ελλάδας στα 500 μέτρα και στο ομαδικό sprint το 2008), Νίκο Ζουναρέλη (πρωταθλητής Ελλάδας στο ομαδικό sprint το 2008), Πάνος Κατσούρας (πρωταθλητής Ελλάδας το 2008 στα 200m,στα 2000m στο ομαδικό sprint στa 1000μ και στο κέιριν, μέλος της εθνικής ομάδας πίστας του 2008-2009).
-Κε Κοτρώνη, ένας μέσος χρήστης που αποφασίζει να ασχοληθεί πιο εντατικά με την ποδηλασία ποια βήματα πρέπει να ακολουθήσει αφού πάρει το ποδήλατο και τον βασικό εξοπλισμό; Ιατρικές εξετάσεις, ένταξη σε ομάδα, προπονητικό πρόγραμμα;
Ένας μέσος χρήστης που αποφασίζει να ασχοληθεί πιο εντατικά με την ποδηλασία πέρα από την ενασχόληση σαν χόμπι θα πρέπει να κάνει κάποια βασικά πράγματα. Πρώτα από όλα θα πρέπει να κάνει ιατρικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί εάν ο οργανισμός του είναι υγιής και μπορεί να λειτουργεί και κάτω από μεγάλη σωματική πίεση χωρίς προβλήματα. Στη συνέχεια θα πρέπει να επιλέξει το σωστό ποδήλατο, ανάλογα με ποιο αντικείμενο θέλει να ασχοληθεί, MTB ή ποδήλατο δρόμου. Καλό θα ήταν να συμβουλευτεί κάποιον ειδικό στο άθλημα ώστε να καταλήξει στο κατάλληλο ποδήλατο ανάλογα με τις ανάγκες του και το επίπεδό του. Μετά από σωματομετρικές μετρήσεις πρέπει να επιλέξει τις σωστές αναλογίες του πλαισίου του ποδηλάτου. Εφόσον λοιπόν καθίσει σωστά πάνω στο ποδήλατο και προμηθευτεί και τον ανάλογο εξοπλισμό με την καθοδήγηση ενός έμπειρου προπονητή να αρχίσει να εκπονεί ένα ολοκληρωμένο προπονητικό πρόγραμμα.
-Ποιο είναι το όριο που ξεχωρίζει τον χομπίστα από τον αθλητή;
Το όριο που ξεχωρίζει τον χομπίστα από τον αθλητή είναι οι προπονητικές μονάδες που εκτελεί ο ασκούμενος ανά εβδομάδα και η διάρκεια αυτών για αρχή και στη συνέχεια η ένταση με την οποία τις εκτελεί.
– Ποιο είναι το ηλικιακό όριο πέραν του οποίου είναι δύσκολο η ενασχόληση με το άθλημα να οδηγήσει σε πρωταθλητισμό;
Προσωπική εκτίμηση για το όριο, πέραν του οποίου είναι δύσκολη η ενασχόληση να συνδυαστεί με τον πρωταθλητισμό είναι αυτή των 40 ετών αν και τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ότι παλιοί αθλητές συνεχίζουν και πέραν αυτής της ηλικίας του πρωταθλητισμού, συμμετέχοντας σε αγώνες στην κατηγορία master.
-Είναι καλύτερα ένας χομπίστας που δεν προλαβαίνει να κάνει πολλή προπόνηση, να πηγαίνει σε όσο περισσότερους αγώνες μπορεί εν είδει προπόνησης, ή θα προτείνατε αυτόν τον χρόνο να τον εκμεταλλεύεται σε προπόνηση και να τρέχει σε αγώνες επιλεγμένα;
Στην προπονητική ορολογία υπάρχει ένα status, ότι η καλύτερη προπόνηση είναι ο αγώνας. Αυτό, όμως, ισχύει για αθλητές κάποιου επιπέδου και όχι για χομπίστες που καλύτερα να αφιερώνουν χρόνο για ατομικές προπονήσεις και να τρέχουν επιλεγμένα σε αγώνες που δεν έχουν σκοπό την ανάδειξη νικητή αλλά και μόνο τη συμμετοχή.
-Η επίδοση στον αγώνα έχει να κάνει με την προπόνηση, με την προετοιμασία γενικά (ψυχολογικά, σωματικά) και με την ψυχή! Σε τι ποσοστό επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα το καθένα από αυτά έναν χομπίστα και σε τι ποσοστό έναν αθλητή;
Για την επίδοση τώρα του κάθε αθλητή σε ένα αγώνα υπάρχουν πολλές παράμετροι, σημαντικότερη φυσικά είναι να έχει ολοκληρώσει ένα σωστό και μελετημένο προπονητικό πρόγραμμα ανάλογα με τις δυνατότητές του και έπειτα η ψυχολογία που τον διακατέχει κατά την διάρκεια του αγώνα. Φυσικά, τα συγκεκριμένα στοιχεία επηρεάζουν διαφορετικά τον αθλητή από τον χομπίστα γιατί στον αθλητή πρωταρχική σημασία έχει η προπόνηση που έχει κάνει για να έρθει το καλό αποτέλεσμα στον αγώνα, ενώ για τον χομπίστα πρώτο ρόλο έχει η ψυχολογία.
-Τι είδους καθοδήγηση προσφέρει ο προπονητής; Πόσο καθοριστική είναι η συνεισφορά του για κάθε αθλητή;
Η καθοδήγηση που θα προσφέρει τώρα ο προπονητής είναι καθοριστική για την πορεία του αθλητή.Όσο καλύτερα ψυχολογήσει αρχικά τον αθλητή, τόσο καλύτερα θα τον καθοδηγεί σωστά στην προπόνηση και στο τι του ταιριάζει καλύτερα ώστε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Υπάρχουν πολλοί αθλητές που δεν μπορούν να αποδώσουν στον αγώνα χωρίς να αισθάνονται κοντά τους τον προπονητή. Ανάλογα με τις δυνατότητές τους αυτό είναι ένα στοιχείο που δείχνει πόσο εξαρτάται η επίδοση κάθε αθλητή από τον προπονητή του.
-Ποια είναι τα 5 tips που θα δίνατε σε κάποιον ο οποίος ξεκινά την ποδηλασία με σκοπό να συμμετάσχει σε αγώνες;
Για μένα είναι: 1) προπόνηση 2) υπομονή και επιμονή 3) σοβαρότητα σε αυτό που κάνει 4) εμπιστοσύνη στον προπονητή του και 5) και βασικότερο καλή ζωή πέραν της προπόνησης γιατί όπως είναι γνωστό όσο σημαντική είναι η προπόνηση άλλο τόσο είναι και η ξεκούραση και η σωστή διατροφή.
-Είναι διαφορετικό το mentality που πρέπει να έχει ο αθλητής του δρόμου σε σχέση με αυτόν του βουνού;
Το βασικότερο στοιχείο είναι ότι ο αθλητής βουνού λειτουργεί περισσότερο ατομικά σε σχέση με αυτόν του δρόμου που η επίδοσή του τις περισσότερες φορές, εξαρτάται από την συνεργασία με τους συναθλητές της ομάδας του, γιατί όσο και να φαίνεται παράξενο στο φίλαθλο κοινό η ποδηλασία δρόμου βασίζεται στην ομαδικότητα μιας και για να διακριθεί κάποιος εξαρτάται περισσότερο από το σχέδιο που θα δουλέψει όλη η ομάδα και λιγότερο στην ατομική προσπάθεια σε έναν αγώνα.
-Τέλος, θα ήθελα να μας πείτε αν βλέπετε νέους αθλητές ποδηλασίας που μπορούν να διαπρέψουν; Αν υπάρχει νέα γενιά…
Βλέπω πάρα πολλούς νέους αθλητές με μεγάλο ταλέντο από μικρή ηλικία που μπορούν διαπρέψουν, αλλά δυστυχώς επειδή η ποδηλασία είναι ένα άθλημα που χρειάζεται πολύ και μακρόχρονη οργάνωση τα ταλέντα χάνονται ή σταματούν πολύ γρήγορα το ποδήλατο. Με μια συνολική ματιά μπορεί να δει ο καθένας ότι η χώρα μας είναι πολύ πίσω σε σχέση με τις προηγμένες ποδηλατικά χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, Ολλανδία). Ας μην ξεχνάμε ότι στην ελληνική ιστορία της ποδηλασίας μόλις ένας αθλητής κατάφερε να ενταχθεί σε ομάδα pro tour ως επαγγελματίας αθλητής, ο Γιάννης Ταμουρίδης.
