«Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία. Κάθε μέρα δεν ξέρεις τι να περιμένεις!»
Η Eva Lursen και η Wiet Doornebosch, δυο 27χρονες κοπέλες, ξεκίνησαν με τα ποδήλατά τους στις 4 Σεπτεμβρίου από την Ολλανδία με στόχο να φθάσουν στην Κίνα. Η ιδέα αυτή τους ήρθε ξαφνικά και αμέσως άρχισαν να σχεδιάζουν το μακρινό τους ταξίδι. Με μια πρώτη αναζήτηση είδαν πως σε ευθεία γραμμή το Πεκίνο απέχει από το Χάρλεμ (η πόλη που διαμένουν τα κορίτσια) 7835 χιλιόμετρα και πως τα πραγματικά χιλιόμετρα ξεπερνούν τα 10,000.
Η Eva και η Wiet αγαπούν το ποδήλατο, όπως όλοι Ολλανδοί, παρά το ότι δεν ήταν αθλήτριες ποδηλασίας. Μέχρι πρότινος δηλαδή, αφού πλέον ποδηλατούν από 50 έως 100 χιλιόμετρα ημερησίως. Από την Ολλανδία πέρασαν στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ιταλία και από το Πρίντιζι πήραν το πλοίο για την Αλβανία, από την Κορυτσά μπήκαν στην Ελλάδα και έφτασαν στην Θεσσαλονίκη, με επόμενο σταθμό την Καβάλα.
Το αρχικό τους πλάνο ήταν να διασχίσουν την Τουρκία και από εκεί να περάσουν στο Ιράν, Αλλά λόγω του κλίματος τρομοκρατίας που επικρατεί, αποφάσισαν να αλλάξουν διαδρομή κάνοντας μικρότερη διαδρομή στην Τουρκία και να φθάσουν στο Ιράν μέσω Γεωργίας και Αρμενίας. Έπειτα θα ταξιδέψουν σε Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν και μετά θα μείνουν οι τελευταίες πεταλιές μέχρι το Πεκίνο.
Όσο αφορά την Ελλάδα τα κορίτσια δήλωσαν στην προσωπική τους σελίδα ότι παρά τον φόβο τους μην συναντήσουν αρκούδες και παρά τις ακριβές τιμές στο σούπερ μάρκετ, ένιωσαν το κλίμα της φιλοξενίας και όλοι όσοι γνώρισαν τους έδιναν και λίγο φαγητό για τον δρόμο.
Ένας τρόπος για να καλύπτουν τα έξοδά τους στο πολύμηνο αυτό ταξίδι είναι και μέσω ταξιδιωτικών καρτών. Όσοι θέλουν να στηρίξουν την Eva και την Wiet μπορούν να επισκεφθούν το blog τους www.welovetobike.nl και προσφέροντας όποιο χρηματικό ποσό επιθυμούν να ζητήσουν από τις κοπέλες να τους στείλουν μία κάρτα από το μέρος που θα δηλώσουν.
Μία πραγματική δοκιμασία για τα δύο κορίτσια τόσο σωματική, όσο και ψυχική. Τα χιλιόμετρα πολλά, οι κίνδυνοι ακόμα περισσότεροι. Πολλοί θα αναρωτιούνται γιατί κάποιος θα επιχειρούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Τα κορίτσια απαντούν λέγοντας ότι βρίσκονται κάθε μέρα έξω, στην κίνηση, στην φύση, γνωρίζουν νέους ανθρώπους και νέες κουλτούρες.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρίσκονται πολλές ώρες σε μία sela!
