Με ραντάρ ελέγχου ταχύτητας από τους φύλακες του Marin Country θα ελέγχονται όσοι ποδηλατούν στα μονοπάτια του Mount Tamalpais του San Francisco ώστε να πιάσουν όσους ξεπερνάνε το όριο των 24 χιλιόμετρων (15 μίλια). Δύο βοηθοί φυλάκων έχουν επωμισθεί τον ρόλο αυτόν και θα ελέγχουν την ταχύτητα των αναβατών σε 34 ανοικτούς χώρους του πάρκου -το πάρκο καταλαμβάνει έκταση 16.000 στρεμμάτων!
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που θα γίνει χρήση ραντάρ για την επιτήρηση της ταχύτητας των αναβατών σε κάποιο trail center της Αμερικής, καθώς τον περσινό Φεβρουάριο είχε γίνει αντίστοιχη κίνηση από τους φύλακες σε πάρκο του Denver.
Το αντίτιμο της κλήσης είναι ίσο με την κλήση για υπερβολική ταχύτητα με κάποιο μηχανοκίνητο όχημα σε δημόσιο δρόμο -αρκετές εκατοντάδες δολάρια- ενώ θα προστίθενται και πόντοι στο δίπλωμα ενώ θα αυξάνονται και τα ασφάλιστρα!
Η ανακοίνωση έχει προκαλέσει αρκετές διαμάχες στην τοπική ποδηλατική κοινωνία. Χαρακτηριστικά ιδιοκτήτης ποδηλατάδικου αναφέρει, “Η ταχύτητα αυτή είναι σαν να σερνόμαστε. Έρχονται ποδηλάτες από όλο τον κόσμο για να διασκεδάσουν στα μονοπάτια του Mount Tam, θέλουμε μήπως να τους απομακρύνουμε με αυτόν τον τρόπο“;
Ένας άλλος αναβάτης που ταξίδεψε από το Texas για να επισκεφτεί τα μονοπάτια είπε, “Πάντα είμαι ευγενικός και χαιρετάω τους πεζούς, μάλιστα πριν λίγες μέρες έπεσα με 50 χιλιόμετρα, αλλά είναι μέρος του MTB και αυτό. Ενθουσιάζομαι όταν πηγαίνω γρήγορα, αν μπει όριο στα 24 χιλιόμετρα, θα πρέπει να μην αφήνω καθόλου τα φρένα όταν θα κατεβαίνω από την κορυφή, που είναι η διασκέδαση“;
Αντιθέτως μερικοί χρήστες των μονοπατιών συμφωνούν με την ιδέα καθώς πιστεύουν ότι οι ποδηλάτες πηγαίνουν απερίσκεπτα γρήγορα κάνοντας υπερβολική φασαρία δίχως να δείχνουν σεβασμό. Ο διευθυντής του Marin Park δήλωσε: “Υπήρχαν χρόνιες ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια στα μονοπάτια και τους χωματόδρομους οπότε θεωρήσαμε πως ένα πρόγραμμα ασφαλείας σαν και αυτό θα βοηθήσει. Θέλω να τονίσω όμως πως οι περισσότεροι ποδηλάτες σέβονται την ασφάλεια των υπολοίπων όταν βρίσκονται σε δημόσια μονοπάτια κοινής χρήσης“.
Στην χώρα μας βέβαια ακόμη βρισκόμαστε αιώνες πίσω, καθώς τα ποδηλατικά χαρακτηρισμένα μονοπάτια είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, ενώ τα μηχανοκίνητα μπαίνουν όπου και όποτε γουστάρουν δίχως να ιδρώνει κανένα αυτί. Καθώς όμως είμαστε κουτοπόνηρος λαός, πιο πιθανό βλέπω (προσωπική άποψη ΚΙΟΥ) να αρχίσουν να μοιράζουν κλήσεις στους ποδηλάτες παρά να περιορίσουν τα μηχανοκίνητα σε συγκεκριμένα μέρη.