Πυκνότητα οστών και ποδηλασία. Ποια η σχέση τους; Να ανησυχούμε;

Author: Χωρίς σχόλια Share:
osteoporosis-bone

Η εικόνα, ειδικά σε μεγάλους επαγγελματικούς αγώνες, αναβατών ο ένας πάνω στον άλλον από μια πτώση δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Σπασμένες κλείδες, χέρια, δάκτυλα είναι κίνδυνοι αναμενόμενοι για όσους ασχολούνται με το ποδήλατο. Υπάρχει μήπως όμως, κάτι πίσω από όλα αυτά τα σπασίματα; Τελευταίες έρευνες δείχνουν η αύξηση της φυσικής κατάστασης μέσω της ποδηλασίας, δεν εγγυάται και την σωστή πυκνότητα οστών. Πιθανόν να είναι μόνο καταστροφική για τα οστά!

Η χαμηλή οστική πυκνότητα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η οστεοπόρωση χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα και φθορά του οστικού ιστού με την πάροδο του χρόνου. Αυτά με την σειρά τους οδηγούν σε αυξημένες πιθανότητες καταγμάτων του ισχίου, της σπονδυλικής στήλης και των καρπών. Η οστεοπενία ή η μη-φυσιολογική οστική πυκνότητα, προηγείται της οστεοπόρωσης. Αυτή η χαμηλότερη οστική μάζα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καταγμάτων. Ακόμη και αν κάνετε εντατικές προπονήσεις, η έλλειψη ασκήσεων με βάρη, είναι ο κύριος ένοχος σύμφωνα με τελευταίες μελέτες.

Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει πως ενήλικες άντρες ποδηλάτες, είχαν μικρότερη οστική πυκνότητα από άλλους μη ποδηλάτες αντίστοιχης ηλικίας άντρες. Ειδικότερα σε τομείς όπως η επαγγελματική ποδηλασία οι διαφορές ήταν μεγαλύτερες, συμπεριλαμβανομένων και των ανήλικων αθλητών, οι οποίοι είχαν χαμηλότερα νούμερα οστικής πυκνότητας από το αναμενόμενο. Πέρα από τον αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων, οι ποδηλάτες με χαμηλή οστική πυκνότητα θέτουν τους εαυτούς τους σε κίνδυνο για οστεοπόρωση από νεαρή ηλικία. Αυτά τα αποτελέσματα και οι αποδείξεις θα πρέπει να πείσουν τους άντρες ποδηλάτες να είναι πιο προσεκτικοί με την επιλογή της προπόνησής τους, αλλά και με την διατροφή τους ώστε να μεγιστοποιήσουν την οστική μάζα.

Τα δεδομένα.

Μια πρόσφατη έρευνα στο πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα συνέκρινε την οστική πυκνότητα ημιεπαγγελματικής και επαγγελματικής ομάδας ποδηλασίας, με ηλικίες γύρω στα 30, με άντρες όμοιας ηλικίας και σωματικού βάρους αλλά που γυμνάζονταν για ψυχαγωγικό σκοπό. Οι σαρώσεις οστών με DEXA έδειξαν πως οι ποδηλάτες είχανε χαμηλότερη οστική πυκνότητα στη σπονδυλική στήλη. Περίπου το ένα τέταρτο των ποδηλατών είχαν οστική πυκνότητα τόσο χαμηλή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οστεοπενία, ενώ το 9% είχε οστεοπόρωση. Οι ερευνητές δεν κατάφεραν να συνδέσουν τα αποτελέσματα με τα επίπεδα τεστοστερόνης (μια ρυθμιστική ορμόνη των οστών στους άντρες) ή με την πρόσληψη ασβεστίου η οποία στην πραγματικότητα ήταν υψηλότερη στους ποδηλάτες σε σχέση με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην έρευνα και ήταν στα 1500mg ημερησίως -αρκετά υψηλότερα από την συνιστώμενη ημερήσια παροχή. Χαμηλή πυκνότητα οστών όμως, δεν παρατηρήθηκε στην περιοχή του ισχίου, πιθανός επειδή οι ποδηλάτες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη φόρτιση των γλουτών από ότι της σπονδυλικής στήλης.

Μια άλλη έρευνα, στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο επίσης έδειξε ανησυχητικά αποτελέσματα. Οι ερευνητές μέτρησαν την οστική πυκνότητα σε 14 άντρες ποδηλάτες κατά την διάρκεια ενός χρόνου για να δουν αν η οστική πυκνότητα αλλάζει κατά την διάρκεια μιας σεζόν αφιερωμένη αποκλειστικά στην ποδηλασία. Παρόμοια έρευνα σε τριαθλητές αλλά και αθλητές χρονομέτρου δεν έδειξε κάποια αλλαγή στην οστική πυκνότητα κατά το πέρασμα 6 και 12 μηνών προπονήσεων και αγώνων. Η οστική μάζα δείχνει να μειώνεται αισθητά από την προετοιμασία προς το τέλος της σεζόν σε αρκετά σημεία μεταξύ του ισχίου, των μηρών, του λαιμού και της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Η οστική πυκνότητα παρέμεινε χαμηλότερα των επιπέδων που ξεκίνησε κατά τους 3 μήνες ξεκούρασης, γεγονός που υποδηλώνει ότι η αγωνιστική ποδηλασία μπορεί να οδηγήσει σε προοδευτική απώλεια οστικής μάζας.

Τα συμπληρώματα ασβεστίου είναι αναποτελεσματικά.

Παράλληλα με την συγκεκριμένη μελέτη, οι ποδηλάτες λάμβαναν συμπληρώματα ασβεστίου 1500mg ή 250mg κιτρικού ασβεστίου καθημερινά για αυξήσουν την ημερήσια λήψη ασβεστίου. Τα 1500mg επιλέχτηκαν ώστε να διατηρηθεί ένα θετικό ισοζύγιο λήψης ασβεστίου. Παρ’όλο που είναι αρκετά παραπάνω από την ημερήσια προτεινόμενη λήψη ασβεστίου, κατά την άσκηση υπολογίζεται πως χάνονται περίπου 124mg ασβεστίου ανά ώρα μέσω του ιδρώτα. Πιθανότατα οι απώλειες ασβεστίου μέσω του ιδρώτα για μια τετράωρη προπόνηση υπερβαίνουν τα 500mg με συνέπεια να χαλάει το ισοζύγιο του ασβεστίου. Παρόλα αυτά όμως, το συμπλήρωμα διατροφής δεν επηρέασε τον ρυθμό απώλειας της οστικής μάζας μεταξύ των γκρουπ αναβατών, που δείχνει ότι και άλλοι παράγοντες επηρεάζουν πέρ από την διατροφή. Επίσης τα επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα ήταν 30ng/ml ή λιγότερο υποδεικνύοντας ότι η απαραίτητη αυτή βιταμίνη στην απορρόφηση του ασβεστίου ήταν σε ποσότητα μικρότερη από την απαραίτητη.

Η χαμηλή επίπτωση στην ενδυνάμωση όλου του σώματος, της αποκλειστικής ποδηλασίας, χωρίς κάποιο άλλο είδος συνδυαστικής προπόνησης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης χαμηλής οστικής πυκνότητας. Μια άλλη έρευνα μεταξύ αθλητών ποδηλασίας, δρομέων και αρσιβαριστών έδειξε πως οι ποδηλάτες είχαν την χαμηλότερη οστική πυκνότητα σε σχέση με τις άλλες δύο ομάδες αθλητών. Οι τριαθλητές, έδειξε η έρευνα, ότι αυξάνουν ελαφρώς την οστική τους πυκνότητα κατά την διάρκεια της σεζόν.

Previous Article

Signorina bicycle το πιο «θηλυκό» ποδήλατο που έχετε δει!

Next Article

Χρησιμοποιούνται ηλεκτρικά μοτέρ στους επαγγελματικούς αγώνες;

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Σχόλια