Πλέον όλοι γνωρίζουμε πόσο χρήσιμα είναι τα dropper posts και πως άλλαξαν τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την ποδηλασία βουνού. Με την βοήθειά τους γίναμε καλύτεροι αναβάτες, πιο δυνατοί, πιο γρήγοροι καθώς με το πάτημα ενός κουμπιού η σέλα “εξαφανίζεται” ανάμεσα από τα πόδια μας. Πάντα όμως, υπήρχε ένα μεγάλο μειονέκτημα. Για να κατέβει η σέλα, θα έπρεπε να καθίσουμε επάνω της και με το βάρος του σώματος κατέβαινε. Αυτό πολλές φορές όμως, μπορεί να είναι περίεργο, καθώς μπορεί να αντιμετωπίσουμε ένα κομμάτι μονοπατιού που δεν γνωρίζουμε, ή οι εναλλαγές του τερέν να είναι τέτοιες ώστε να μην βολεύει να καθόμαστε για να κατέβει η σέλα.
Η ημέρα όμως που τα dropper posts, θα κατεβαίνουν μόνα τους πλησιάζει. Σε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (πατέντα) το οποίο δημοσιεύτηκε στις 4 Ιουνίου 2015 με αριθμό πρωτοκόλλου USPTO Application #20150151804, o κολοσσός ποδηλάτων, Trek Bicycles περιγράφει τις εσωτερικές λειτουργίες ενός dropper post, που δουλεύει με έναν συνδυασμό αέρα και ελατήρια ώστε να ανέβει και κατέβει η σέλα με το πάτημα ενός κουμπιού στο χειριστήριο το οποίο βρίσκεται στο τιμόνι, χωρίς να είναι απαραίτητο ο αναβάτης να καθίσει στην σέλα για να κατέβει. Σε αντίθεση με την πρόταση της Shimano, για το αυτόματο dropper post, στην Trek, το έχουν επιτύχει χωρίς την χρήση μπαταρίας.
Η αίτηση ευρεσιτεχνίας, φαίνεται να είχε καταχωρηθεί από τον Αύγουστο του 2011, οπότε πρόκειται για ένα σχέδιο που δουλεύεται εδώ και αρκετά χρόνια.
Πως λειτουργεί όμως;
Το παρακάτω απόσπασμα από το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας περιγράφει την λειτουργία του αυτόματου dropper post.
Σε μια εφαρμογή, είναι απαραίτητη η χρήση δύο ελατηρίων, ένα για να αποθηκεύει την ενέργεια που απαιτείται για να ωθήσει το παλουκόσελο από κάτω προς τα επάνω και ένα δεύτερο ελικοειδές ελατήριο για να τραβήξει κάτω το παλουκόσελο -στην μεσαία θέση- κατά την διάρκεια του αυτόματου κατεβάσματος. Ένα ελατήριο αέρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως το κύριο ελατήριο για να ανεβαίνει το παλουκόσελο. Όταν το παλουκόσελο ανέβει με την δύναμη του αέρα, μπορεί να τεντώνεται ταυτόχρονα ένα ασθενέστερο ελατήριο το οποίο όταν θα είναι σε πλήρη έκταση και έτοιμο για να κατεβάσει το παλουκόσελο. Για να γίνει δυνατό το τράβηγμα του παλουκόσελου προς τα κάτω από το ελατήριο, θα πρέπει να “ξεκλειδώσει” από την τέρμα ανεπτυγμένη θέση και τότε θα είναι σε θέση να υποχωρήσει κάτω από ισχυρό ελατήριο αέρα -καθώς δεν θα υπάρχει τίποτα που θα το κρατάει ανεπτυγμένο. Όταν συμβεί αυτό το ασθενέστερο ελατήριο μπορεί να κατεβάσει το παλουκόσελο στην μεσαία αυτόματη θέση. Από εκεί και πέρα το βάρος του αναβάτη θα μπορεί να συμπιέσει το παλουκόσελο στην τέρμα κάτω θέση. Το ελατήριο του αέρα συμπιέζεται για να αποθηκεύσει ενέργεια ώστε να ωθήσει την θέση σε πλήρη έκταση όταν θα το χρειαστεί ο αναβάτης. Με λίγα λόγια, το αυτόματο κατέβασμα του παλουκόσελου δεν χρειάζεται κάποια εξωτερική πηγή ενέργειας.
Όταν με το βάρος του σώματος το παλουκόσελο από την μεσαία θέση, κατέβει στην τέρμα κάτω θέση τότε, επαναφορτίζεται το ελατήριο αέρα και χάνει όλη του την τάση το ελικοειδές ελατήριο και επαναφέρεται ο σωλήνας ελέγχου με την χρήση ενός υδραυλικού εμβόλου, προετοιμάζοντας το παλουκόσελο για την πλήρη ανάπτυξή του όταν το επιλέξει ο χρήστης.
Αυτό που είχε στο μυαλό της η σχεδιαστική ομάδα ήταν η δημιουργία ενός κουμπιού “ανάγκης” για πολύ ειδικές περιπτώσεις, για περιπτώσεις “ωχ σκ*τ*” πάμε και βλέπουμε μετά τι γίνεται. Περιορίσμένο το εύρος μιας τέτοιας κίνησης, αλλά σίγουρα έχει συμβεί σε όλους μας.
Σε σύγκριση με υπάρχουσες υλοποιήσεις dropper post υπάρχουν μερικά μειονεκτήματα. Ο περιορισμός των τριών μόνο θέσεων (τέρμα επάνω, μεσαία θέση, τέρμα κάτω) και το γεγονός ότι, από την μεσαία θέση για να ανέβει τέρμα επάνω, θα πρέπει να συμπιεστεί το παλουκόσελο, πρώτα στην τέρμα κάτω θέση, με την χρήση του βάρους του σώματος για να καταστεί δυνατή η πλήρης έκτασή του.
Μπορεί ο συγκεκριμένος σχεδιασμός να μην βγει στην παραγωγή, καθώς υπάρχουν αρκετά προβλήματα με τον αριθμό των εξαρτημάτων που χρειάζονται ακριβείς ευθυγραμμίσεις αλλά η γενική ιδέα του σχεδιασμού, που γίνεται χρήση χρήση ελατηρίου για να κατεβαίνει το παλουκόσελο- είναι κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από άλλες εταιρίες και γι’αυτόν τον λόγο έγινε η κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας. ΄
Μπορεί ακόμη να βρίσκεται πίσω σε υλοποίηση από το “ιδανικό” dropper post το οποίο θα κατεβαίνει χωρίς το βάρος του αναβάτη και θα μπορεί να σταματήσει σε άπειρες θέσεις, αλλά δεν αργεί η ημέρα που θα παρουσιαστεί κάποια αντίστοιχη πρόταση, ώστε να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο η ποδηλασία βουνού ώστε να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε ακόμη πιο γρήγορα και ασφαλείς σε άγνωστο τερέν.
Θα σας ενδιέφερε ένα dropper post που μπορεί να κατεβαίνει μόνο του ή είστε ικανοποιημένοι με τις υπάρχουσες επιλογές;