Το ποδήλατο γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής τρόπος μετακίνησης, διασκέδασης, χαλάρωσης και στην χώρα μας. Όταν γίνεται σωστά είναι μια δραστηριότητα χαμηλής έντασης, η οποία πολλές φορές συστήνεται και ως τρόπος αποκατάστασης μετά από τραυματισμούς ή χειρουργικές επεμβάσεις.
Δεν λείπουν, όμως, από την ποδηλασία οι κίνδυνοι των πόνων και των σοβαρών τραυματισμών στο σώμα. Πολλές φορές μάλιστα, η ίδια η ποδηλασία είναι που μας προκαλεί πόνους και ενοχλήσεις, οι οποίοι όχι μόνο εντοπίζονται δύσκολα, αλλά θεραπεύονται ακόμη πιο δύσκολα.
Οι περισσότεροι τραυματισμοί ή χρόνιες παθήσεις προέρχονται από την υπερβολική και σκληρή προπόνηση, πέρα από τις δυνατότητες του σώματος. Παρακάτω, έχουμε μια μικρή λίστα με τις πιο συνηθισμένες χρόνιες παθήσεις και τους λόγους που τις προκαλούν σε κάποιον που ασχολείται με την ποδηλασία, αλλά δεν προσέχει.
Πόνος στα γόνατα. Αν και πρόκειται για την πιο κοινή πάθηση των κάτω άκρων σε όσους ασχολούνται με το ποδήλατο, είναι κάτι που μπορεί να προληφθεί στις περισσότερες των περιπτώσεων. Ο ερεθισμός στον χόνδρο συνήθως συμβαίνει κάτω από την επιγονατίδα και είναι το αποτέλεσμα ανισορροπίας του σώματος, η οποία μπορεί να έχει προκληθεί από λάθος ύψος της σέλας ή την λανθασμένη τοποθέτηση του ποδιού στα πετάλια. Η χρήση πολύ βαριάς ταχύτητας, το χαμηλό ύψος της σέλας, δισκοβραχίονας μεγαλύτερου μήκους από αυτό που πρέπει για την κατασκευή του κάθε σώματος όπως και το παρατεταμένο ορθοπέταλο μπορούν να επιδεινώσουν την πίεση στα γόνατα και να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα.
Πυελικός πόνος. Το να κάθεται κάποιος για πολλές ώρες σε σκληρές επιφάνειες, όπως είναι η σέλα του ποδηλάτου, μπορεί να προκαλέσει συμπίεση ή εγκλωβισμό του νεύρου που περνάει από την κατώτερη πυελική περιοχή και να προκαλέσει χρόνιο πυελικό πόνο με την πάροδο του χρόνου. Στην πραγματικότητα, αυτό το πρόβλημα είναι πολύ σύνηθες στους ποδηλάτες ειδικότερα σε αυτούς που χρησιμοποιούν τα ποδήλατά τους για πάρα πολλές ώρες, ή έχουν λάθος τοποθετημένη την σέλα ή η σέλα τους δεν είναι κατάλληλη για τον σωματότυπο τους. Συχνά αναφέρεται και ως το «σύνδρομο του ποδηλάτη«.
Τα συμπτώματα στο «σύνδρομο του ποδηλάτη» προκύπτουν από αλλαγές στην λειτουργία των νεύρων και προκαλούν νευροπαθητικούς πόνους στο περινέο, στα γεννητικά όργανα και στην περιοχή του πρωκτού. Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις του πόνου είναι ο αυθόρμητος πόνος με την συνοδεία καψίματος στην περιοχή, διαταραχές στο ουροποιητικό σύστημα, δυσκοιλιότητα και επώδυνες κινήσεις του εντέρου, σεξουαλική δυσλειτουργία, επαναλαμβανόμενο μούδιασμα στην περιοχή της πυελού και ανικανότητα στους άντρες.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά οδυνηρή και συχνά επιδεινώνεται όταν κάθεται το άτομο. Η φυσικοθεραπεία και η χειροπρακτική βοηθούν τον παθόντα ώστε να μάθει τις κατάλληλες διατάσεις για την περιοχή του πυελού, ενώ εναλλακτικές θεραπείες όπως ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει με την ενεργοποίηση σημείων των πυελικών μυών ώστε να ανακουφιστεί ο πόνος. Η επιλογή της κατάλληλης σέλας –πως να επιλέξετε την κατάλληλη σέλα– και η κατάλληλη ρύθμιση αυτής θα εμποδίσουν την πίεση στο γεννητικό νεύρο και θα αποκλείσουν τον πόνο πριν εμφανιστεί.
Πόνοι στον λαιμό και την πλάτη. Οι πόνοι που προκαλούνται στον λαιμό και την πλάτη, από την ποδηλασία, συνήθως οφείλονται στην κακή στάση του σώματος κατά την διάρκεια της άσκησης. Η σωστή στάση του σώματος πάνω στο ποδήλατο διαφέρει από την σωστή στάση του σώματος όταν αυτό κάθεται και είναι τέτοια ώστε να διευκολύνει το πεταλάρισμα όπως επίσης και να βοηθάει τον αναβάτη να αντιμετωπίζει τις ανωμαλίες του εδάφους, οι οποίες αυξάνουν τις ενοχλήσεις και την συμπίεση στην σπονδυλική στήλη. Όταν βρίσκεστε πάνω στο ποδήλατο σε μια «χαλαρή» στάση σώματος θα πρέπει:
- Να κάθεστε ψηλά στην σέλα ώστε να μην καμπουριάζετε και να μην προκαλείτε υπερβολική πίεση στα γόνατα και την μέση σας.
- Να έχετε τα χέρια σας στην πάνω μεριά του τιμονιού (για τα ποδήλατα δρόμου) ώστε να «ανοίγετε» το στήθος για καλύτερη και ευκολότερη αναπνοή.
- Οι καρποί να είναι ουδέτεροι στο τιμόνι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα εμφάνισης συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα ή το μούδιασμα των χεριών.
- Οι αγκώνες θα πρέπει να είναι ελαφρώς λυγισμένοι ώστε να απορροφούν τους κραδασμούς.
