Μπορεί η ανάβαση να έχει τις δικές της τεχνικές, αλλά δεν παύει να είναι μια ευθεία τις περισσότερες φορές, ή στροφές με αρκετά χαμηλές ταχύτητες, σε αντίθεση με τις συνεχόμενες κατηφορικές στροφές που συναντάμε στον γυρισμό. Δεν υπάρχει “σωστή” ποδηλατική διαδρομή, η οποία δεν διασχίζει τουλάχιστον έναν δρόμο με κατηφορικές στροφές. Έτσι η βόλτα αποκτάει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και δυσκολία, αλλά για να τον ευχαριστηθείτε θα πρέπει να γνωρίζετε πως να στρίβετε με ασφάλεια και ταχύτητα.
Τα πολύ ελαφριά ποδήλατα δρόμου με τα στενά ελαστικά, δεν επιτρέπουν την τεχνική που βλέπουμε στις μηχανές, με το γόνατο να βγαίνει προς τον δρόμο -ας μην αναφέρουμε την κάκιστη κατάσταση των περισσότερων ελληνικών δρόμων-, οπότε θα πρέπει να είστε πιο συνετοί όταν στρίβετε. Ας δούμε, όμως, τι χρειάζεται για να στρίψτε ταχύτερα και με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Η “σωστή” γραμμή.
Θα αναφερθούμε στην σωστή γραμμή που θα πρέπει να έχουμε όταν στρίβουμε και ας μην είναι δυνατόν να την χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας, λόγω των υπόλοιπων οχημάτων του δρόμου. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να το αναφέρουμε, διότι είναι ο πιο αποτελεσματικός και ο πιο γρήγορος τρόπος για να πάρει κάποιος μια στροφή με ταχύτητα. Η “σωστή” γραμμή είναι το να γίνει η στροφή όσο πιο “ευθεία” γίνεται. Πριν από την στροφή ανοίγετε την πορεία σας, στην κορυφή της στροφής κλείνετε την πορεία σας -στην κορυφή της στροφής- και στην έξοδο ξανανοίγετε την πορεία σας. Όσο μικρότερη η στροφή, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε να εφαρμόσετε αυτή την τεχνική. Ακολουθώντας αυτή την γραμμή, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πάτε πιο γρήγορα, αλλά ότι θα μπορείτε να πηγαίνετε με μεγαλύτερη ασφάλεια σε σχέση με μια “σταθερή” γραμμή.
Κατά την διάρκεια της στροφής.
Ίσως να σας φανεί περίεργο, αλλά όταν το ποδήλατο κινείται με ταχύτητα, δεν είναι το τιμόνι αυτό που του αλλάζει την πορεία και του επιτρέπει να στρίβει. Είναι το βάρος του σώματος του αναβάτη και το ότι γέρνει το ποδήλατο. Όσο πιο γρήγορα προσπαθείτε να πάρετε μια στροφή, τόσο πιο πολύ θα πρέπει να γείρετε το ποδήλατό σας. Προσοχή όμως, καθώς αν γείρετε το ποδήλατο υπερβολικά, θα χάσετε την πρόσφυση των ελαστικών και θα βρεθείτε στην άσφαλτο, κάτι που σαφώς δεν θέλετε. Το πόσο πολύ μπορείτε να γείρετε το ποδήλατο σας, εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Από την εμπειρία σας, τον τύπο του οδοστρώματος, τον καιρό -αν έχει ήλιο, βροχή, πάγο- τα ελαστικά, την τεχνική σας κ.ά. Οπότε το μόνο που μπορείτε να κάνετε ώστε να μάθετε πόσο μπορείτε να γέρνετε το ποδήλατο σας, είναι να μάθετε τα όρια τα δικά σας, αλλά και του ποδηλάτου σας.
Κατάλληλη ταχύτητα.
Όχι, δεν εννοούμε την ταχύτητα που θα έχετε στο γρανάζωμα, αλλά την ταχύτητα με την οποία θα πηγαίνετε με το ποδήλατο. Η όποια ρύθμιση -συνήθως επιβράδυνση- θα πρέπει να γίνει πριν από την στροφή, όσο ακόμη βρίσκεστε σε όρθια θέση πάνω στο ποδήλατο και πριν αρχίσετε να το γέρνετε ώστε να στρίψετε. Θα πρέπει να κοιτάτε μακριά, να εντοπίσετε την γραμμή που θα πάρετε, να ελέγξετε το περιβάλλον τριγύρω για εμπόδια, ή για κάποιο “πρόβλημα” στο έδαφος. Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές, δεν μπορούμε να δούμε την έξοδο της στροφής -ειδικά στις κλειστές κατηφορικές στροφές- οπότε θα χρειαστεί να επιβραδύνουμε περισσότερο από τις δυνατότητές μας. Θα πρέπει το σώμα να είναι ουδέτερο και χαλαρό και θα πρέπει να μείνετε μακριά από τα φρένα κατά την διάρκεια της στροφής. Τα φρένα θα πρέπει πατηθούν ΠΡΙΝ από την στροφή, με δύναμη, αλλά χωρίς να προκαλέσουμε μπλοκάρισμα στους τροχούς.
Πάνω στην στροφή, τα μάτια είναι τα μόνα που μπορούν να μας βοηθήσουν. Σκανάρουμε τον δρόμο για κακοτεχνίες, σκανάρουμε την γραμμή που θα ακολουθήσουμε και έπειτα κοιτάμε εκεί που θέλουμε να πάμε. Το σώμα, υποσυνείδητα πηγαίνει εκεί που κοιτάζουμε, οπότε τα μάτια θα πρέπει να μένουν “κολλημένα” στην έξοδο της στροφής και όχι σε κάτι που πιθανό να μας φοβίσει κατά την διάρκεια αυτής. Όσοι έχετε δοκιμάσει την ποδηλασία βουνού, πιθανό να το μάθατε αυτό με τον “άσχημο” τρόπο καθώς θα πέσατε σε εκείνη την πέτρα που “δεν θέλω να πέσω εκεί“. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να βλέπετε πιθανούς κινδύνους, αλλά να προσπαθείτε να μην κολλάει το βλέμμα σας σε αυτούς.
Σταμήστε το πεταλάρισμα.
Όταν έρθει η ώρα να αρχίσετε να στρίβετε και έχετε ελαττώσει την ταχύτητά σας, θα πρέπει να σταματήσετε να γυρνάτε τα πόδια σας, αλλά να χαμηλώνετε το εξωτερικό πόδι (αν για παράδειγμα στρίβετε δεξιά, θα πρέπει το αριστερό σας πόδι να είναι τέρμα χαμηλά) ώστε να αυξήσετε την πίεση στο ποδήλατο, ώστε να αυξήσετε την τριβή των ελαστικών με το έδαφος.
Τι θα πρέπει να κάνετε στις στροφές και τι να θα πρέπει να αποφεύγετε.
Θα πρέπει να κοιτάτε μακριά, ώστε να έχετε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο αντίδρασης ή προετοιμασίας.
Θα πρέπει να παραμένετε συγκεντρωμένοι στην έξοδο της στροφής και όχι σε οτιδήποτε μπορεί να σας προκαλεί φόβο.
Θα πρέπει να είστε χαλαροί και ξέρουμε ότι είναι δύσκολο. Προσωπικά καταλαβαίνω ότι είμαι σφιχτός πάνω στο ποδήλατο, όταν σφίγγω το τιμόνι. Όταν το καταλάβω, προσπαθώ να χαλαρώσω καθώς το ποδήλατο θα έχει πιο προοδευτικές αντιδράσεις όταν το σώμα είναι χαλαρό.
Δεν θα πρέπει να πατάτε τα φρένα όταν βρίσκεστε μέσα στην στροφή, διότι ένα μπλοκάρισμα τροχού, θα σας στείλει με γδαρσίματα αρκετά άσχημα, στο νοσοκομείο, στην καλύτερη περίπτωση! Το φρενάρισμα γίνεται πριν από την στροφή.
Δεν θα πρέπει να βγαίνετε από το ποδήλατο, όπως οι αναβάτες των MotoGP. Το ποδήλατο δεν έχει γκάζι ώστε να σας “βιδώσει” στην στροφή. Θα πρέπει το βάρος του σώματος, μέσω των πεταλιών να περνάει στους τροχούς και από εκεί στην άσφαλτο. Κρατήστε το βάρος του σώματος κοντά στο ποδήλατο.
Δεν θα πρέπει να παίρνετε ρίσκα. Υπάρχουν πολλά περισσότερα να χάσετε από το να κερδίσετε αν μπείτε σε μια στροφή πιο γρήγορα από ότι μπορείτε να χειριστείτε. Μπαίνουμε αργά, βγαίνουμε γρήγορα από τις στροφές.